Shejkh Sulejman Er-Ruhejli
Hak-ku Ez-Zeuxhejni
Përktheu: Valdet Gashi
www.perlatmuslimane.com
Prej të drejtave të bashkëshortëve është që akti i martesës të bëhet me dëshirën e të dy palëve dhe nuk i lejohet kujdestarit të vajzës që ta detyrojë atë, qoftë ajo e virgjër apo jo o virgjër, në asnjë formë nga format e detyrimit.
Kujdestarit të saj nuk i lejohet ta detyrojë vajzën, dhe nuk konsiderohet plot pëlqim i vajzës nëse ajo thotë: “po” në çfarëdo mënyre ndërsa ajo është nën presion, sikurse veprojnë disa kujdestarë injorantë të cilët e rrahin dhe e kërcënojnë atë duke i thënë se nëse nuk martohet me filan burrë, nuk ka për t’u martuar kurrë, apo duke e kërcënuar se babai do të ndahet nga nëna e saj. E nëse ajo pranon e thotë: “po”, ky injorant mendon se ajo është dakord me këtë, porse Allahu e di që ajo është detyruar me dhunë.
Profeti ﷺ ka thënë:
”Vajzës jetime duhet t’i merret leje, e nëse ajo hesht, heshtja është leja e saj, dhe nëse refuzon nuk lejohet që ta martojnë.”
Transmeton Ebu Daudi (2093), Tirmidhi (1109), Nesai (3270), Ahmedi (2/259) dhe (2/475), hadithi është i mirë sipas Albanit në “el-Irua (1834)”.
Gjithashtu ka thënë:
”Nuk martohet e veja derisa t’i kërkohet pëlqimi dhe nuk martohet beqarja derisa t’i kërkohet leje.” I thanë: “O i dërguar i Allahut! Cila është leja e saj?” A i u përgjigj: “Heshtja e saj.”
Transmeton Bukhari (5136), Muslimi (1419) dhe Ebu Daudi (2092), dhe formulimi është i tij.
Transmetohet nga Ibn Abbasi – radijAllahu anhuma-:
“Një vajzë e re në moshë erdhi te i dërguari dhe tregoi se babai i saj e ka martuar pa pëlqimin e saj. I dërguari ﷺ i dha të drejtën të zgjedhë, ta pranojë ose ta refuzojë atë martesë.”
Transmeton Ebu Daudi (2096), Ibn Maxheh (1875) dhe Ahmedi (1/273), autentik me të gjitha rrugët e tij sipas Albanit në “Sahih Sunnen Ebi Daud (6/1827)”.