Imam Muhammed Nasirudin el-Albani (v. 1420)
Burimi: Manasik-ul-Haxh uel-Umrah, fq. 50-51
Përktheu: Valdet Gashi
www.perlatmuslimane.com
63 – Marrja abdes për të ecur midis Safës dhe Marues me qëllim të shpërblimit të shtatëdhjetë e tre herë për çdo hap të marrë.
64 – Ngjitja lartë Safas derisa të preket për muri.
65 – Duaja në lidhje me zbritjen nga Safa:
“O Allah! Më bëj të praktikoj Sunnetin e profetit dhe të vdes me fenë e tij dhe më mbrojë nga devijimet e sprovave.”
66 – Duaja gjatë Sa’it:
“Falë dhe mëshiro, o Zot! Na i falë të gjitha që di. Ti je më i fuqishmi, më i buti. O Allah! Le të jetë haxh i pranuar dhe mëkat i falur. Allahu është më i madhi! Allahu është më i madhi! Allahu është më i madhi!”1
67 – Ecja katërmbëdhjetë herë mes Safasë dhe Merues kështu që ecja të përfundoj në Safa.
68 – Përsëritja e Sa’it gjatë haxhit ose umres.
69 – Falja e dy rekateve pas Sa’it.
70 – Ecja ndërmjet Safas dhe Meruas gjatë namazit me xhemat saqë e humbet atë.
71 – Lutje të veçanta kur hyn në Mina. Njëri prej tyre është ajo që është përmendur në librin “el-Ihja”:
“O Allah! Kjo është Mina. Më ndero ashtu si i ke nderuar miqtë Tuaj të ngushtë dhe ata që të binden Ty.”
Në lidhje me largimin nga atje, thotë:
“O Allahu! Le të jetë ky largim largimi më i mirë ndonjëherë.”
1 Megjithatë, është transmetuar autentikisht nga sahabët Ibn Mesudi dhe Ibn Umueri se ata thanë:
“Falë dhe mëshiro, o Zot! Ti je më i Fuqishmi, Më i Buti.”