5.Kushtet e abdesit

Autor: Imam Muhammed Ibn Abdil-Uehab (v. 1206)

Shpjegues i librit: Imam Abdul-Aziz bin Abdullah bin Baz (v. 1420)

Esh-Sherh El-Mumtaz, fq. 64-66

Përktheu: Valdet Gashi

www.perlatmuslimane.com 

Shejkh-ul-Islam dhe Imam Muhammed bin Abdil-Uehab -rahimehullah- ka thënë:

Kushtet e tij janë dhjetë:

1 – Islami.

2 – Mendja dhe dallimi i gjërave.

3 – Qëllimi (nijeti).

4 – Qëllimi që të mos e prishësh abdesin deri sa ta ke plotësuar atë.

5 – Çdo gjë që e prish abdesin duhet të ndërpritet.

6 – Pastrimi nga nevojat fiziologjike para abdesit.

7 – Uji duhet të jetë i pastër.

8 – Uji duhet të jetë i lejuar.

9 – Largimi i gjërave që pengojnë arritjen e ujit në lëkurë.

10- Hyrja e kohës së namazit nëse personi ka rrjedhje të vazhdueshme gazrash apo urine.

Shpjegimi

D.m.th. abdesi është i pavlefshëm nëse këto dhjetë kushte nuk plotësohen. Disa prej tyre janë Islami, mendja dhe dallimi i gjërave. Për të marrë abdes, ai duhet të jetë musliman, të ketë mendje dhe të bëjë dallimin e gjërave.

Kusht i tretë është qëllimi (nijeti). Ai duhet të ketë për qëllim pastrimin pasi ka humbur gjendjen e pastër përmes urinimit, lëshimit të gazrave apo ndonjë faktori tjetër.

Profeti ﷺ ka thënë:

“Veprat janë sipas qëllimit dhe secili merr atë që synon.” 1

Kushti i katërt është se ai duhet të mbajë qëllimin derisa të përfundojë abdesin. Kjo vlen edhe për namazin edhe për abdesin. Qëllimi i tij duhet të jetë i plotë derisa të mbarojë pastrimin. Ai duhet të mbajë qëllimin e tij dhe të mos e anulojë atë derisa të ketë mbaruar abdesin. Nëse për shembull, ai e ka larë fytyrën dhe duart e tij dhe më pas ka ndërmend ta prish abdesin në mënyrë që pastaj ta vazhdojë atë, ai duhet të fillojë nga fillimi sepse abdesi i është anuluar kur qëllimi i tij u anulua.

Kushti i pestë është se çdo gjë që e prish abdesin duhet të ndërpritet. Ai duhet të marrë abdes pas asaj që e prish abdesin. Disa shembuj janë, urinimi dhe jashtëqitja. Nuk është e vlefshme marrja abdes gjatë urinimit. Së pari urinimi duhet të pushojë dhe pastaj ai duhet të marrë abdes.

Kushti i gjashtë është pastrimi nga jashtëqitja dhe urinimi. Pasi gjendja e tij e pastër ka pushuar me anë të urinimit apo jashtëqitjes, ai duhet të pastrohet. Ose pastrohet me ujë, ose e fshin papastërtinë me tre gurë. Duhet bërë të paktën tre fshirje dhe vendi duhet të pastrohet.

Kushti i shtatë është që uji të jetë pastrues.

Kushti i tetë është që uji të jetë i lejuar. Ai nuk duhet të merret në mënyrë të gabuar apo të ndaluar.

Kushti i nëntë është se çdo gjë që pengon ujin që të arrijë lëkurën të jetë larguar. Nëse ai ka një substancë ose diçka tjetër në duar apo fytyrë që pengon ujin që të arrijë lëkurën, kështu që ajo duhet të hiqet në mënyrë që uji mund ta arrijë atë.

Kushti i dhjetë është që të ketë hyrë koha e namazit për gruan që ka gjakderdhje jo menstruale dhe për personin që ka rrjedhje të vazhdueshme të urinës, këta dy duhet të marrin abdes pasi të ketë hyrë koha e namazit, duke u bazuar në hadithin e gruas që kishte gjakderdhje jo menstruale:

”Merr abdes në kohën e çdo namazi.”

---

1 Bukhari (1) dhe Muslimi (1907).