Përgatiti: Valdet Gashi
www.perlatmuslimane.com
Kurani fisnik quhet mes tjerash “el-Furkan (dallues i të vërtetës nga e pavërteta).
Allahu -i Madhërishëm- ka thënë:
“I lartësuar qoftë Ai që ia shpalli Furkanin (Kuranin, dallues të së vërtetës nga e pavërteta) robit të Vet, që të jetë paralajmërues për botët.” Furkan, 25:1
Melekët thanë për të dërguarin ﷺ:
”Muhamedi ﷺ është ndarës i njerëzve.”
Bukhari (7281).
“Muhamedi ﷺ i ndau njerëzit (bëri dallimin mes të vërtetës dhe të kotës).”
Mishkat el-Mesabih (144). Sipas imam Albanit.
Aishah -radijAllahu anha- transmeton se një burrë kërkoi leje për të hyrë te profeti ﷺ. Kur profeti ﷺ e pa, tha:
”Njeri i keq!”
Transmeton Ahmedi (6/38), Bukhari (6032) dhe Muslimi (2591).
Musai ﷺ i tha bashkatdhetarit të tij:
“Ti qenke tamam një ngatërrestar i hapur!” El-Kasas, 28:18
Ebu Mesud Ukbe Ibn Amr el-Bedri – radijAllahu anhu- ka thënë: “Një burrë tha: “O i dërguari i Allahut, (vonohem qëllimisht) mezi e zë namazin me xhemat për shkak se filani po e zgjat shumë namazin.”
Ebu Mesudi thotë: “Nuk e kam parë profetin ﷺ më të zemëruar gjatë këshillimit të tij sikurse atë ditë.”
Ai ﷺ na tha: ”O njerëz, disa prej jush po i largojnë njerëzit. Ata që u prijnë njerëzve në namaz, atëherë le t’ua lehtësojë atyre sepse në mesin e tyre ka të sëmurë, të dobët dhe të atillë që kanë nevoja.”
Bukhari (90) dhe Muslimi (466).
[Me fjalët ”le të mos ua zgjasin” është për qëllim që të lexojnë aq sa lexonte profeti ﷺ, e jo sikurse e kanë kuptuar disa që të lexohen sure sa më të shkurtra].Dy gra nga fisi Hudhejl u përleshën me njëra-tjetrën, njëra prej tyre e goditi tjetrën me një gur që e mbyti atë dhe atë që kishte në barkun e saj. Të afërmit e vrasësit dhe të afërmit e viktimës ia dorëzuan çështjen e tyre profetit ﷺi cili gjykoi që shpagimi për vrasjen e foshnjes të jetë një skllav apo skllave, dhe që të afërmit e vrasrses të paguajnë një shumë parash për vrasjen e gruas si shpagim.”
Kur Ibn-un-Nabigheh i cili ishte njëri prej sahabëve fisnikë -radijAllahu anhu- e pyetën në lidhje me këtë ngjarje, dhe ai u përgjigj me një rimë, ateherë profeti ﷺ bëri me gisht drejt tij dhe tha:
”Ky nuk është gjë tjetër veçse një nga vëllezërit e falltarëve.”
Ahmedi (2/535), Bukhari (6910) och Muslim (1681).
Kur Ibn Abbasi -radhijAllahu anhuma- mësoi se Neuf el-Bukali (i cili ishte ndër sahabët e shkëlqyer) kishte thënë se burri i cili ishte me el-Khidhir nuk ishte profeti i izraelitëve Musai ﷺ.
Ibn Abbasi -radijAllahu anhu- tha:
”Armiku i Allahut ka gënjyer.”
Ahmedi (5/118), Bukhari (122) dhe Muslimi (2380).
Profeti ﷺ i tha Ebu Dherrit -radijAllahu anhu-:
“Me të vërtetë, ti ende ke tipare të kohës së injorancës.”
Bukhari (30) dhe Muslimi (1661).
Ai ﷺ i tha Muadhit:
”O Muadh, a je sprovues ti?”
Transmeton Ahmedi (3/299), Bukhari (705) dhe Muslimi (465).
Ai ﷺ i tha: ”Mendoj se filani dhe filani nuk kuptojnë asgjë nga feja jonë.”
Bukhari (6067).
Përveç kësaj, ai ﷺ miratoi që Hind të përshkruan Ebu Sufjanin -radijAllahu anhuma- si njeri koprrac.”
Hind -radijAllahu anha- tha: “O i dërguari i Allahut! Ebu Sufjani është njeri koprrac, ai nuk nuk më jep aq sa më nevojitet për të mbuluar nevojat e mia dhe të fëmijëve të mi, përveç nëse marr nga pasuria e tij pa e ditur ai.
Profeti ﷺ i tha: “Merr nga pasuria e tij aq sa të mjafton ty dhe fëmijëve tuaj, por pa shpërdorim!”
Bukhari (5364) dhe Muslimi (1714).
Kur Fatimeh Bint Kajsin e kërkuan për martesë Muauijeh Ibn Ebi Sufjan dhe Ebu Xhehem. Ajo shkoi që të konsultohet me të dërguarin e Allahut ﷺ.
I dërguari i Allahut ﷺ i tha:
”Për sa i përket Muauijes, ai nuk ka pasuri, ndërsa Ebu Xhehmi është njeri i cili asnjëherë nuk e lëshon shkopin nga kraharori (i rrahë gratë).” Fatimeh Bint Kajs nuk u martua me asnjërin prej tyre, por u martua me Usameh Bin Zejdin”.
Rijadus Salihin (1533).
Profeti ﷺ i bojkotoi Kab Ibn Malikun dhe Murara Ibn el-Rabia el-Amiri dhe Hilal Ibn Umeje el-Uakifi -radijAllahu anhum- derisa Allahu i Madhërishëm dërgoi shpallje, e që zgjati 50 ditë.
Kabi thotë: profeti ﷺ ndaloi muslimanët që të na flisnin neve të treve ndryshe nga ajo që veprua me të tjerët që nuk morën pjesë në luftë dhe që paraqitën justifikimet e tyre. Njerëzit na u larguan. Të gjithë ndryshuan sjelljen ndaj nesh. Toka po më dukej e huaj, e panjohur. Kjo vazhdoi për 50 net. Dy shokët e mi u mbyllën në shtëpitë e tyre dhe vetëm qanin, ndërsa unë isha më i riu i tyre dhe më i qëndrueshmi. Unë dilja mes njerëzve dhe falja namazin në xhami me muslimanët. Dilja nëpër tregje, e megjithatë askush nuk më fliste. Pas namazit unë i jepja selam proferit ﷺ dhe më pas shihja: a do t’i lëvizte buzët vallë? Ndonjëherë falesha pranë tij dhe i hidhja ndonjë vështrim vjedhurazi. E ndieja se kur falja namaz, ai më shikonte, por kur hidhja sytë drejt tij, ai kthehej. Ditët po më dukeshin tepër të gjata nën trysninë e kësaj gjendjeje.
“Një ditë hipa mbi avllinë e kopshtin të Ebu Katades, djalit të xhaxhait tim, njërit prej njerëzve më të dashur për mua. E përshëndeta me selam, por betohem në Allah, se nuk ma ktheu selamin. Atëherë i thashë:
‘O Ebu Katadeh! Për hir të Allahut po të pyes: ‘A nuk më njeh mua si një njeri që e do Allahun dhe profetin e tij?!’ Ai heshti. Vazhdova ta pyes disa herë, derisa më tha:
‘Allahu dhe i dërguari i tij janë më të ditur.’ Sytë m’u mbushën me lot. U ktheva prapa, u ngjita në avllinë e kopshtit të tij dhe u largova.
“Pasi kishin kaluar 40 ditë nga pesëdhjetëditëshi, erdhi një korrier nga profeti ﷺ që më tha: ‘Profeti ﷺ të urdhëron që të largohesh nga gruaja jote!’
E pyeta: ‘Ta divorcoj, apo çfarë?’
Më tha: ‘Jo, por largoju asaj dhe mos iu afro.’ Edhe dy shokëve të mi u çoi të njëjtin mesazh.
Atëherë i thashë gruas: ‘Shko te familja jote dhe qëndro atje derisa Allahu të japë gjykimin për këtë çështje!’
“Gruaja e Hilal Ibn Umejes shkoi te profeti ﷺ dhe i tha: ‘O i dërguari i Allahut! Hilal Ibn Umeje është i shtyrë në moshë dhe nuk ka shërbëtorë. A më lejon që t’i shërbej atij?’
Profeti ﷺ tha: ‘Mirë, por nuk duhet të të afrohet.’ Ajo i tha: ‘Betohem në Allahun se ai nuk lëviz nga vendi. Ai vazhdon të qajë që nga dita që ndodhi ajo që ndodhi.’
“Disa njerëz të familjes më thanë: ‘Po sikur t’i kërkoje leje profetit ﷺ që të të shërbejë gruaja jote ashtu siç lejoi gruan e Hilal Ibn Umejes.’
Unë thashë: ‘Betohem në Allah se nuk i kërkoj leje profetit ﷺ për këtë.”
Bukhari (4418) dhe Muslimi (2769)
Profeti ﷺ tha:
“Kaderitë janë mexhusët (adhurues të zjarrit) e këtij umeti. Nëse sëmurën, mos i vizitoni, dhe nëse vdesin, mos merrni pjesë në varrimin e tyre.”
Transmeton Ebu Daudi (4691), Ibn Mesah (92) dhe El-Hakim (1/85), hadithi është hasen sipas imam Albanit.
Ai ﷺ tha për khauarixhët se ata janë:
”Qentë e xhehnemit.”
Ibn Maxheh (173).
Ebu Ghalib tregon se Ebu Umameh -radijAllahu anhu- tha:
“Khauarixhët janë të vrarët më të këqij nën këtë qiell dhe se i vrari më i mirë është ai që e vrasin ata. Khauarixhët janë qentë e xhehnemit. Ishin muslimanë por u bënë kufarë.”
I thashë: “O Ebu Umameh, a është ky mendimi yt?”
Ai tha: “Jo, por e kam dëgjuar këtë nga i dërguari i Allahut.”
Ibn Maxheh (176).
Aliu -radijAllahu anhu- ka thënë:
”I dërguari i Allahut ﷺ më informoi në lidhje me katër gjykime (ku një prej tyre është):
”Mallkimi i Allahut është mbi atë që strehon bidatçiun.”
Në hadithin lidhur me pellgun (haudin), profeti ﷺ do të thotë:
“O Zoti im, janë nga umeti im! Janë nga umeti im!”
Dhe Allahu azze ue xhel do t’i thotë: “Ti nuk e di se çfarë kanë shpikur ata pas teje.”
Pastaj ai ﷺ do të thotë:
“Largojini ata që ndryshuan dhe ndërruan fenë!”
Bukhari (6589) dhe Muslimi (2292).