Imam Salih bin Feuzan el-Feuzan
Burimi: El-Axhuibeh el-Mufideh en Esilet-il-Menehixh el-Xhedideh, fq. 40-41
Kompilimi dhe komentaret: Shejkh Xhamal bin Furahjan el-Harithi
Përktheu: Valdet Gashi
www.perlatmuslimane.com
Pyetja nr 15: Disa imagjinojnë se vetëm dijetarët duhet të thërrasin në fenë e Allahut dhe se të tjerët nuk obligohen të thërrasin me atë dije që kanë mësuar. Çka thoni për këtë?
Përgjigje: Kjo nuk është imagjinatë. Kjo është e vërteta. Vetëm dijetarët thërrasin në fe. Unë po e them këtë vetë. Megjithatë, ka çështje të qarta rreth të cilave të gjithë kanë dije. Secilit i lejohet që të urdhërojë në të mirën dhe të ndalojë nga e keqja sipas dijes së tij. Ai duhet të urdhërojë familjen e tij që ta falin namazin dhe gjëra tjera të qarta. Madje edhe njerëzit e thjeshtë e kanë obligim këtë. Ata duhet të urdhërojnë bijtë e tyre që të falen në xhami.
I dërguari ﷺ ka thënë:
”Urdhëroni fëmijët tuaj që të falin namazin kur t’i mbushin shtatë vjet, rrihni (lehtë) nëse nuk falen kur t’i mbushin dhjetë vjet dhe ndani nga shtretërit.”
Transmeton Ebu Daudi (495) dhe Ahmedi (6756). Saktësuar nga Albani në “el-Irua (1/266)”.
”Ju të gjithë jeni barinj dhe të gjithë ju jeni përgjegjës për kopetë tuaja.” 2
Kjo quhet mbikqyrje. Kjo quhet të thirrurit në të mirë dhe ndalimi i së keqes.
Profeti ﷺ ka thënë:
”Nëse dikush prej jush sheh diçka të keqe, ai duhet ta ndryshojë atë me dorën e tij. Nëse ai nuk mundet, ai duhet ta bëjë këtë me gojën e tij. Nëse ai nuk mund ta bëjë këtë, ai duhet ta bëjë këtë me zemër – dhe ky është besimi më i dobët.” 3
Njerëzit e thjeshtë siç thashë janë të detyruar të urdhërojnë familjen e tyre dhe të tjerët që të falen, të japin lëmoshë, t’i binden Allahut dhe t’i shmangen mëkateve. Pos kësaj ai duhet të pastrojë shtëpinë e tij nga mëkatet dhe t’i edukojë fëmijët e tyre në devotshmëri. Këtë e ka obligim ai edhe pse ai është vetëm një njeri i thjeshtë. Këtë të gjithë e dijmë; kjo është e qartë.
Sa u përket fetvave, gjërave të lejuara dhe të ndaluara, idhujtarisë dhe teuhidit, vetëm dijetarët janë që mirren me këto.”
2 Bukhari (853).
3 Muslimi (49).