Autor: Shejkh-ul-Islam Muhammed bin Abdil-Vehab
Shpjegues i librit: Imam Salih bin Feuzan el-Feuzan
Libri: ”Sherh Nauakidh-il-Islam” (Sqarimi i dhjetë faktorëve që e anulojnë Islamin) fq. 28-30
Përktheu: Valdet Gashi
www.perlatmuslimane.com
Pra, Musa ﷺ u dërgua te bijtë izraelitët dhe jo te të gjithë njerëzit. Sa i përket Khidhrit, ai konsiderohet si një nga robërit e Allahut. Dijetarët nuk pajtohen lidhur me atë se a ishte Khidhri profet apo një njeri i drejtë. Ka dy mendime:
I pari: Ai ishte profet, sepse ai bënte mrekulli. Shembuj të tyre janë se ai bëri një vrimë në anije, e vrau djaloshin dhe e ndërtoi murin që ishte duke u rrëzar. Këto janë mrekulli, sepse ato janë të bazuara në çështje të fshehura (ghaib). Mrekullitë i ndodhin vetëm një profeti. Baza e historisë që u zhvillua në mes Musait ﷺ dhe Khidhrit, ishte se Musai ﷺ u predikoi bijve të izraelit. Ata thanë:
“A është dikush më i ditur se ti?”
Ai tha: “Jo.”
Pastaj, Allahu shpalli se vërtetë është një rob në tokë që quhet kështu dhe kështu, dhe ai ka njohuri për gjëra të cilat Musa ﷺ nuk i di. Atëherë, Musai ﷺ vendosi të shkojë te ky njeri dhe të kërkojë dije prej tij. Allahu (te ala) ka thënë:
”(Kujto) edhe kur Musai i tha shërbyesit të tij: “Nuk do të ndalem derisa të arrij vendin ku takohen dy detet ose deri sa të kaloj vite e vite në udhëtim.” Por, kur ata arritën në vendin e bashkimit të dy deteve, ata harruan peshkun e tyre i cili mori rrugën e tij nëpër det duke e hapur atë si tunel. Kështu kur ata shkuan më tej (përtej vendit të caktuar për takim), Musai i tha djaloshit: “Na e sill ushqimin e mëngjesit, vërtet që jemi lodhur shumë në udhëtimin tonë.” Ai (djaloshi – Jushaë bin Nun) tha: “A e sheh!? Kur u strehuam te shkëmbi, unë e harrova peshkun dhe përveç djallit nuk më bëri kush të harrojë që të ta përkujtoj ty atë, dhe ai në mënyrë të çuditshme mori rrugën e tij për në det! Ai (Musai) tha: “Ai është (vendi) që ne po e kërkojmë!” Kështu ata u kthyen prapë duke ndjekur gjurmët e tyre të para. Dhe e gjetën një nga robtë Tanë, të cilit i kemi dhuruar mëshirë nga ana Jonë dhe e kemi mësuar me një dituri të posaçme nga Ne. Musai i tha atij (Khidrit): “A mund të të vijë pas, që ti të më mësosh mua diçka nga ajo dije (urtësi, udhëzim në Udhë të Drejtë) që të është mësuar ty (nga Allahu)?” 18: 60:66
Pra, Khidri nuk i përkiste umetit të Musait ﷺ dhe Musai ﷺ nuk u dërgua për të gjithë njerëzit. Prandaj, ishte e lejueshme për të që të mos e pasonte atë (Musain). Nga ana tjetër, Muhammedi ﷺ u dërgua te të gjithë njerëzit, dhe kështu nuk është e lejueshme për askënd që të mos e pasojë atë.