Shejkhul Islam Ibnu Tejmijeh (v. 728)
Burimi: “Mukhtesarul-Fetaua el-Misrijjeh” (2/417-418)
Shkurtoi: Imam Badrud-Din Muhamed bin ‘Ali el-Hanbeli el-Ba’ilij (Allahu e mëshiroftë!) (vdiq. 777)
Përgatiti: www.perlatmuslimane.com
Në qoftë se do të thuhej se Kaderitë prej Mutezilive dhe të tjerët të cilët nuk pranojnë që: “Allahu krijon çdo gjë”, se “çdo gjë që Allahu e dëshiron do bëhet” dhe e gjithë atë që Ai nuk dëshiron nuk ndodhë”, ai nuk përjashtohet nga teuhidi duke pasur parasysh se ata mohojnë caktimin, kjo është një çështje për të cilën madje ka edhe mendime të ndryshme tek Malikitë, Shafiitë dhe Hanbelitë. Ka shumë mendime të ndryshme rreth tekfirit mbi personin i cili konfirmon ose mohon disa cilësi të Allahut.
Pas analizimit të mirëfilltë themi se nuk bëhet tekfir mbi njeriun -besimi i të cilit është konfirmuar- për shkak të ndonjë gjëje e cila në parim e nxjerr njeriun nga feja, përderisa atij nuk i ka arritur e vërteta. I njëjtë është rasti edhe në qoftë bindja në fjalë është kufër, në këtë mënyrë personi i tillë del nga feja për shkak të kësaj bindjeje vetëm pasi t’i ketë arritur se i dërguari salAllahu alejhi ue selem e ka thënë këtë.
Ka pasur nga selefët të cilët mohuan disa germa të Kuranit, sepse ata nuk e dinin se ato i përkisnin Kuranit! Megjithëkëtë ata nuk dolën nga feja.
Këtë që e theksuam më lartë, e bazojmë në komentimin e dijetarëve të hadithit tregimin që ka të bëj me burrin që i cili i tha familjes së vet: “Pasi të vdes, trupin tim digjeni në zjarr[1].”
Ai ishte injorant në lidhje me atë se, Allahu ka mundësi ta dënoj edhe pse ai e djeg trupin e tij. Jo të gjithë dalin nga feja sepse bëjnë diç që i nxjerr nga ajo, sepse njerëzit janë injorantë në lidhje me atë që ka njoftuar i dërguari salAllahu alejhi ue selem. Prandaj selefët kanë thënë:
“Kushdo që thotë se Kurani është i krijuar është kafir. Kushdo që thotë se Allahu nuk do të shihet në jetën tjetër është kafir.”
Mirëpo, ata nuk bën Tekfir mbi individin i cili e thotë këtë gjë, për shkak se tekfiri mbi një individ të caktuar varet nga kushtet të cilat duhet të plotësohen dhe pengesat të cilat duhet të shmangen. Prandaj, nuk duhet të bëhet tekfir mbi një person përderisa nuk kemi dije mbi hipokrizinë e tij.
Hipokrizia e tij shfaqet kur atij t’i arrijnë argumentet autentike nga profeti salAllahu alejhi ue selem të cilat disidentët nuk i pranojnë, andaj dhe dalin nga feja.
[1] “Në kohët para jush ka qenë një njeri i cili nuk ka punuar asnjë vepër të mirë. Kur atij iu afrua vdekja, i thirri djemtë e tij dhe u tha: “Çfarë babai kam qenë me ju?” Ata iu përgjigjën: “Baba shumë i mirë.” Ai tha: “Unë kam qenë mëkatar ndaj Zotit tim, e nëse Allahu do të mund, le të më dënojë me dënim të dhembshëm. Kur të vdes unë, më merrni dhe më digjni në zjarr. Pastaj, gjysmën time hidheni në det, e gjysmën tjetër hidheni në erë.” Kur ai vdiq, ata e dogjën trupin e tij me zjarr, gjysmën e tij e hodhën në det dhe gjysmën tjetër e hodhën në erë. Allahu i Lartësuar i tha atij: “Bëhu o ti filan!” dhe ai u bë njeri siç ishte. Allahu pastaj tha: “O robi im, çfarë të shtyu që të bësh atë që bëre?” Ai tha: “Frika ndaj teje o Zoti im.” Ai tha: “Unë të kam falur ty.” Bukhari (6480) dhe Muslimi (2756).