Alameh Mukbil bin Hadi el-Uadi’i (v. 1422)
Burimi: Rudud Ahl-il-Ilm, fq. 65
Përktheu: Valdet Gashi
www.perlatmuslimane.com
Njerëzit e sotëm habiten kur lexojnë se si disa dijetarë kritikohen në librat tanë. Kjo është për shkak se ata janë injorantë për një temë madhështore, domethënë në Xherh ue Ta’dil, kritika dhe lavdërime, që është zbatuar nga dijetarët tanë të parë që pasonin Kuranin dhe Sunnetin. Ata befason me kritikën. Sa për lavdërimin, ai nuk ka kufi tek ta. Ata i japin tituj madhështorë të tjerëve që nuk aplikohej nga Selefët tanë.
Ti që ke kundërshtime! Kush është më i mirë nga Ali et-Tantavit dhe Ebu Hatim er-Rrazit? Përgjigjja është e njohur. Ebu Hatim er-Rrazi ishte një imam për virtytet e të cilit ka unanim. Ai ishte një imam në Xherh ue Ta’dil, kritika dhe lavdërim.
Fjalët e Ali et-Tantavit nuk korrespondojnë as një qindarkë, ndërkohë që ai vetë as nuk korrespondon as sa një bajgë. E njoh atë nga koha në Haram në Mekë. Ai ishte një mëkatar kundërshtues dhe i rruar që nuk ndiqte provat. Allahu mos lejoftë që të ketë të tillë në mesin e dijetarëve
Në këtë mënyrë, Ehl-us-Sunneti duhet të dallojnë veten në këtë shoqëri injorante. Unë nuk them se shoqëria janë kufarë. Dua të them se duhet ti qartësohen mëkatarët që e veshin gënjeshtrën në rrobat e së vërtetës dhe e sprovojnë shoqërinë në mënyrë që njerëzit të besojnë se ata janë dijetarë kur ata në fakt janë vetëm sprovues që sprovojnë të tjerët.