Xhinët dhe njerëzit i kam krijuar vetëm që të Më adhurojnë. [Edh-Dharijat 51:56]

Kujdestari i fëmijës duhet të jetë fetarë

Imam Muhammed Nasir-ud-Din el-Albani (v. 1420)

Burimi: Silsilat-ul-Ahadith es-Sahihah (1/2/711)

Përktheu: Valdet Gashi

www.perlatmuslimane.com

368 – Profeti  ka thënë:

“Gruaja ka më shumë të drejtë për fëmijën përderisa ajo nuk martohet.”

Transmetuar nga Darakutni në “es-Sunen” (418) përmes el-Muthena bin es-Sabbah, nga Amr bin Shu’ajb, nga babai i tij, nga gjyshi i tij i cili tha:

“Një grua a paditi burrin e saj rreth fëmijës së saj, pas së cilës profeti i tha: “Gruaja ka më shumë të drejtë për fëmijën përderisa ajo nuk martohet.”

Ibnul Kajimi ka thënë në “Zad-ul-Ma’ad”:

“Hadith dëshmon se në rast divorci, e ëma ka të drejtë të mbajë fëmijën përderisa nuk ka asnjë arsye që të mos i jep përparësi nënës ose ndonjë cilësi në fëmijën që i jep të drejtën e zgjedhjes. Për këtë nuk ka asnjë mospajtim. Kështu gjykoi kalifi i të dërguarit të Allahut Umer bin el-Khatabi.”

Që mund të ketë shkaqe që anashkalojnë nënën do të thotë se kujdestari duhet të jetë musliman fetar. Zakonisht, kujdestari kujdeset për të edukuar në fenë e tij fëmijën e cila mund të bëhet e vështirë për të larguar nga fëmija kur të rritet. Ndoshta kujdestari ndryshon fenë e natyrshme të fëmijës me të cilin Allahu e ka krijuar në mënyrë që të mos kthehet kurrë në të. Profeti ka thënë:

”Çdo fëmijë lind në natyrshmëri (Islam). Pastaj janë prindërit e tij që e bëjnë atë jehudi, nasrani apo adhurues të zjarrit. 1

Prandaj nuk duhet të besosh kurrë se kujdestari nuk e kthen fëmijën musliman në judaizëm apo nasrani (krishterim).

Fakti që mund të ketë karakteristika në fëmijë që i jep të drejtën e zgjedhjes, do të thotë se fëmija që posedon aftësi dalluese ka të drejtë të zgjedh tek cili prind të shkojnë. Kjo lëndë nuk ndikohet nga hadithi i tanishëm sepse Ebu Hurejra (radijAllahu anhu) tha:

“Profeti e lejoi një djalë të zgjedhë mes babait dhe nënës së tij.”

Hadithi është autentik dhe i qartë në “el-Irua” (2254). Kushdo që dëshiron të thellohet më shumë në këtë temë, mund t’i referohet librit të Alameh Ibnul Kajimit, “Zad-ul-Ma’ad”.


1 Bukhari (4775) dhe Muslimi (2658).

Shpërndaje: