Imam Abdul-Aziz bin Abdullah bin Baz (v. 1420)
Burimi: http://www.binbaz.org.sa/mat/4182
Përktheu: Valdet Gashi
www.perlatmuslimane.com
Pyetje: Disa ateistë pretendojnë se në Islam ka mbetje të idhujtarisë siç është puthja e gurit të zi. Si të refuzojmë këtë pretendim të tyre?
Në kohën e injorancës ka pasur gjëra të mira që Islami i ka aprovuar dhe njëra nga këto është “dija” [kompensimi për të vrarin e cila është 100 deve]. Gjithashtu edhe “el-kasameh” dhe puthja e gurit të zi. Me puthjen e gurit të zi, Allahu madhërohet dhe me këtë veprim kërkohet arritja e kënaqësisë së Tij. Kjo nuk është kërkimi i bereqetit nga guri i zi apo nënshtrim ndaj tij, por kjo është nënshtrim ndaj Allahut nëpërmjet puthjes së gurit të zi, apo nëpërmjet të prekjes së “ruknul-Jemenit” (njëri nga skajet e Qabes). Padyshim se kjo është një sprovë për robërit e Tij, se a i nënshtrohen Allahut apo jo? Prandaj, kur Umeri -radijAllahu anhu- e puthi gurin e zi (pas vdekjes së profetit ﷺ) tha:
“Me të vërtetë, unë e di se ti je vetëm një gur, nuk sjell as dëm dhe as dobi! Sikur të mos e kisha parë të dërguarin e Allahut ﷺ të të puthte, as unë nuk do të puthja!”
Ashtu siç i kushtonin rëndësi në kohën e injorancës respektimit të mysafirit, kjo gjë u përvetësua edhe nga Islami. Kjo dhe të tjera norma të moralit të cilat i do Allahu dhe profeti, ﷺ Islami urdhëroi në to, ato u bartën dhe u bënë pjesë e fesë edhe pse paganët i praktikuan ato, por Islami i aprovoi.