Shiat e pranojnë se themeluesi i sektit të tyre ishte jehudi

Shejkh Husejn el-Musaui 

Burimi: “Keshful-Esrar ue Tebrietul-Eimmetil-Athar”, fq. 9-12

Përgatiti: www.perlatmuslimane.com

Tek Shiat, është më se e njohur se Abdullah bin Sebe është një figurë e sajuar që të vërtetë nuk ka ekzistuar në të kaluarën, reputacionin e të cilit Ehlus-Sunneti e kanë shpikur për të fyer Shiitët dhe fenë e tyre. Por, ata (Ehlus-Sunneti) e kanë përshkruar atë si themeluesi i Shiitëve për të parandaluar njerëzit nga medhhebi i Ehlul-Bejtit.

E kam pyetur Muhamed el-Husejn Kashiful-Gita në lidhje me Ibn Seben dhe ai tha: “Ibn Sebe është mit të cilin e kan shpikur Emevitët (Muaviu dhe pasardhësit e tij) dhe Abasitët (pasardhësit e Abbasit radijAllahu anhu të cilët erdhën në pushtet pas përfundimit të periudhës emevite (v.p.)) për shkak se ata i urrejnë të pastrit Ehlu Bejtin. Prandaj, njeriu i mençur nuk duhet të merret me këtë person.”

Por, në librin e tij të famshëm “Aslush-Shia ue Usuliha”, në faqen 40-41, kam parë diçka që tregon se ky person në të vërtetë ka ekzistuar (dhe është i njohur edhe në mesin e Shiave) kur ai thotë: “Lidhur me Abdullah bin Seben të cilit ata (Ehlus-Sunneti) i atribuojnë Shiitët dhe anasjelltas, të gjitha këto libra Shiite tregojnë se ata (Shiat) e mallkojnë Ibn Seben dhe heqin dorë prej tij.”

Pa dyshim, kjo sugjeron se ky person ka jetuar me të vërtetë. Kur unë pastaj e pyeta atë përsëri, ai tha: “Atë ne e thamë nga Tukja[1]. Me librin e përmendur është për qëllim Ehlus-Sunneti dhe kjo (tukje) ishte pikërisht për shkak të asaj se unë shtova: “Megjithëkëtë nuk është e pamundur që Abdullah bin Sebe dhe kolegët e tij janë vetëm mite të sajuar nga rrëfyesit e përrallave.”

Murteda el-‘Askerij është autor i librit “Abdullah bin Sebe ue Esatir Ukhra” në të cilën ai mohon ekzistencën e Ibn Sebes në të njëjtën mënyrë sikurse veproi Muhamed Xheuuad në parathënien e librit të lartpërmendur të el-‘Askeri-ut.

Abdullah bin Sebe është një nga arsyet pse Shiitët iu hakmorën Ehlus-Sunnetit. Nuk ka dyshim se ata prej Ehlus-Sunnetit të cilët transmetuan nga Ibn Sebe janë të shumtë, por Shiitët nuk u besojnë atyre për shkak të shumë mospajtimeve që ekzistojnë mes tyre. Nëse ne lexojmë librat e dijetarëve të Sunnetit, ne gjejmë se Ibn Sebe në të vërtet është një person, edhe pse disa nga dijetarët Shiitë do ta refuzojnë këtë. Më tutje vije një sqarim:

Ebu Xha’fari ka transmetuar se: “Abdullah bin Sebe pretendoi se ishte profet dhe se udhëheqësi i besimtarëve (Aliu radijAllahu anhu) ishte Allahu! Kur e dëgjoi këtë pretendim Aliu[2], e thirri atë dhe e pyeti në lidhje me këtë gjë, atëherë ai e konfirmoi këtë besim të tij duke thënë: “Ti je Ai. Më është shpallur në zemrën time se ti je Allahu dhe se unë jam profeti yt!”

Atëherë, udhëheqësi i besimtarëve (Aliu) tha: “Mjerë për ty! Ty të ka mashtruar shejtani. Allahu ta marrtë shpirtin, tërhiqu nga kjo thënie!”

Megjithatë, ai nuk u tërhoq nga ky pretendim. Prandaj, Aliu radijAllahu anhu dha urdhër që të burgoset dhe për tri ditë rresht iu kërkua që të pendohej, mirëpo ai nuk u pendua. Pasi që ai nuk u pendua, Aliu radijallahu anhu e dogji atë për së gjalli në një zjarr të madh, dhe tha: “Vërtet shejtani e mashtroi atë dhe ia shpalli të gjithë ato në zemrën e tij.”

Është transmetuar se Ebu Abdil-Lah ka thënë: “Allahu e mallkoftë Abdullah bin Seben! Ai pohoi se udhëheqësi i besimtarëve (Aliu radijAllahu anhu) posedonte sundimin e kësaj bote (Rububijeh). Ndërsa udhëheqësi i besimtarëve ishte vetëm një nga robërit e bindur të Allahut. Mjerë për ata që gënjejnë për ne! Njerëzit tanë thonë gjëra rreth nesh që ne vetë nuk i bëjmë. Ne kthehemi tek Allahu dhe na heqim dorë prej tyre.” (Ma’rifetu Akhbarir-Rixhal, fq. 70-71 nga el-Kishshi).

El-Mamekanij ka thënë: “Abdullah bin Sebe është njeriu i cili u kthye në kufër dhe shfaqi ekstremizmin.”

Gjithashtu, ai tha: “Ai ishte ekstremist dhe i mallkuar. Udhëheqësi i besimtarëve e dogji atë në një zjarr të madh. Ai pohoi se Aliu është zot ndërsa ai vetë ishte profeti i tij!” (Tenkiihul-Mekam fii ‘Ilmir-Rixhal ( 2/183-184 ))

En-Neubekhtij ka thënë: “Sebe’ijjet thanë se udhëheqja i përket Aliut dhe se kjo gjë është obligim nga Allahu ‘Azze ue Xhel. Ata janë pasuesit e Abdullah bin Sebes dhe ata folën keq për Ebu Bekrin, Umerin, Uthmanin dhe sahabët e tjerë në formë ekstreme. Pos kësaj ata ia shtuan kinse, Aliu Alejhis-selam është ai që i urdhëroi me këto gjëra!”

Kur Aliu e kapi atë dhe e pyeti në lidhje me këtë pretendim, ai e pranoi dhe u dënua me vdekje për këtë arsye. Ndërsa turma filluan të bërtasin: “O udhëheqës i besimtarëve, a do ta vrasësh një person i cili pretendon të ketë dashuri për Ehlul-Bejtin dhe udhëheqjen tuaj, e heq dorë nga armiqtë tuaj?!”

Një grup i dijetarëve transmetuan se Abdullah bin Sebe ishte jehudi i cili u bë mysliman dhe iu besatua Aliut për bindje ndaj tij. Në kohën kur ishte në fenë e jehudive, e kishte zakon të thoshte që Jusha’ bin Nuun ishte një prej profetëve që jetoi pas Musait alejhis-selam. Dhe pasi e ‘pranoi’ islamin, të njëjtën gjë e tha edhe për Aliun! Kjo është bazuar në atë që e thonë kundërshtarët e Shiitëve: “Baza e Rafidave është në Jehudizëm.” (Firakush-Shi’ah, fq. 32-44)

Sa’d bin Abdilah el-Esh’ari el-Kummi, në lidhje me Sebe’ijjeh ka thënë: “Sebe’ijtë janë pasuesit e Abdullah bin Sebes. Ai është Abdullah bin Uehb er-Rasibij el-Hamdanij dhe për këtë ai u ndihmua nga Abdullah bin Hursij dhe Ibn Esued të cilët janë nga përkrahësit e tij kryesorë. Ai ishte i pari që haptazi foli keq kundër Ebu Bekrit, Umerit, Uthmanit dhe pjesën tjetër të sahabëve; gjithashtu, ai ishte i pari që hoqi dorë prej tyre.” (El-Makalatu uel-Firak, fq. 20)

Ibn Abil-Hadid ka përmendur se, një herë prej herësh, kur Abdullah bin Sebe u ngrit kundër Aliut, ndërsa ai qëndronte duke predikuar, i thoshte herë pas here atij: “Ti je Ti.”
Aliu i tha atij: “Mjerë për ty! Kush jam unë?”
Ai thoshte: “Ti je Allahu!”
Pastaj Aliu urdhëroi që ai dhe ata që ishin me të të dënoheshin. (Sherh Nexhdil-Belaagah (5/5))

Ni’metullah el-Xhazairi ka thënë: “Abdullah bin Sebei tha Aliut alejhis-selam: “Ti je Zoti i vërtetë!”

Është thënë se ai ishte një prej jehudëve i cili pastaj u bë mysliman. Gjatë jehudizmit të tij e kishte zakon që në lidhje me Jushua’ bin Nunin të thoshte atë që e tha për Aliun.” (El-Ebrar en-Nu’manijjeh (2/ 234))

Këto gjashtë fragmente janë marrë nga burime të besueshme dhe të ndryshme. Disa prej tyre kanë të bëjnë me njerëz, ndërsa të tjerat me botëkuptimin dhe sektet e Shiave. Ka shumë burime të Shiave që konfirmojnë ekzistencën e Abdullah bin Sebes, por ne nuk i kemi përfshirë ato në mënyrë që ato të mos zënë shumë hapësirë në këtë shkrim. Tani nuk është më e mundur për të mohuar ekzistencën e tij duke pasur parasysh se udhëheqësi i besimtarëve (Aliu) alejhis-selam i cili e ndëshkoi atë për shkak se ai bënte thirrje se ai (Aliu) ishte Zot! Kjo do të thotë se udhëheqësi i besimtarëve (Aliu) alejhis-selam e takoi Abdullah bin Seben dhe kjo mjafton si dëshmi.

Ibn Sebe me të vërtetë ka ekzistuar dhe gjithashtu ka ekzistuar edhe një grup njerëzish që e kanë mbështetur atë në pretendimet e tij. Këta quhen “Sebe’ijjeh”.

Ibn Sebe ishte një jehudi i cili shfaqte Islamin. Arsyeja pse ai e bëri këtë ishte se edhe tek jehuditë në të njëjtën mënyrë e përhapi helmin/të keqen në mesin e tyre dhe deshi ta bëj edhe në mesin e myslimanëve.

Ai është i pari që foli keq për Ebu Bekrin, Umerin, Uthmanin dhe pjesën tjetër të sahabëve. Ai është i pari që pretendoi se udhëheqja i përkiste udhëheqësit të besimtarëve Aliut alejhis-selam. Ai është ai i cili ka thënë se Muhamedi salAllahu alejhi ue selem ka urdhëruar që Aliu duhet të jetë halifi i parë duke e sjellë këtë ide nga jehudizmi dhe se ai e tha këtë vetëm nga dashuria dhe lojaliteti ndaj Ehlul-Bejtit dhe nga urrejtja e tij ndaj armiqve të tyre – dhe sipas tij ata janë sahabët dhe përkrahësit e tyre.

---

[1] Tukjeh do të thotë: “gënjeshtër që Shiat e përdorin për ta mbrojtur fenë e tyre.” 
[2] D.m.th. se Ali bin Ebi Talib radijAllahu anhu është Allahu -Allahu na ruajt! ( Ibid).