Të parët që do të vijnë tek haudi (pellgu)

Imam Muhammed bin Ahmed el-Kurtubi

Burimi: el-Muntaka min et-Tedhkirah, faqe. 211-212

Përktheu: Valdet Gashi

www.perlatmuslimane.com

Transmeton Ibn Maxheh nga el-Ahmasij (radijAllahu anhu) i cili tregon se i Dërguari i Allahut (salAllahu alejhi ue selem) ka thënë:

ألا و إني فرطكم على الحوض ، و إني مكاثر بكم الأمم فلا تقتلن بعدي

“Unë do t’u paraprij juve tek haudi (pellgu) im, dhe unë do të krenohem me ju ndaj umeteve të tjera. Prandaj, mos vriti njëri-tjetrin pas meje.” 1

Gjithashtu, Ibn Maxhe transmeton nga Theubani, shërbëtori i të Dërguarit të Allahut (salAllahu alejhi ue selem), i cili tregon se i Dërguari i Allahut (salAllahu alejhi ue selem) ka thënë:

إن حوضي ما بين عدن إلى أيلة ، أشد بياضا من اللبن و أحلى من العسل ، أكاويبه كعدد نجوم السماء من شرب منه شربة لم يظمأ بعدها أبدا ، و أول من

يرد على حوضي فقراء المهاجرين ، الدنس ثيابا ، الشعب رؤوسا الذين لا ينكحون المنعمات ، و لا تفتح لهم أبواب السدد

“Pellgu im është sa largësia ndërmjet Adenit2 dhe Ejlasë3. Ai është më i bardhë se qumështi dhe më i ëmbël se mjalti. Filxhanët e tij janë të shumtë aq sa është numri i yjeve në qiell. Ai që pi nga haudi im, kurrë nuk do të ndiej më etje. Të parët që vijnë tek pellgu im janë të varfërit prej muhaxhirëve. Të cilët kanë rroba të zhytura dhe flokë të shprishura. Të cilët nuk u martuan me gra fisnike (të pasura) dhe as që ju hapen dyert e mbyllura.”

Kur e dëgjoi këtë hadith Umer bin Abdul-Azizi, qau aq shumë, saqë iu lag edhe mjekra e tij. Pastaj tha: “Mirëpo unë jam i martuar me grua fisnike dhe më janë hapur dyert. Por, nuk është çudi që unë të mos i pastroj rrobat e mia në mënyrë që të zhyten, dhe që  t’i lyej flokët me vaj që ato të më shprishen.” 4

---

1 Ibn Maxheh (3944). Autentik sipas Imam Albanit në “Sahih Sunnen Ibn Maxheh” (2/350).

2 Qytet në Jemen. Për më shumë shih: http://en.wikipedia.org/wiki/Aden .

3 Qytet në i vjetër islam, ku sot njihet me Akabe në Jordani. Për më shumë, shih: http://en.wikipedia.org/wiki/Aqaba .

4 Ibn Maxheh (4303). Autentik sipas Imam Albanit në “Sahih Sunnen Ibn Maxheh” (2/429).