Imam Muhamed bin Muhamed El-Hanbeli El-Menbaxhi
Teslijetu Ehlil-Mesaib
Përktheu: Valdet Gashi
www.perlatmuslimane.com
Duhet ditur se kalbja e godet vetëm këtë trup të dukshëm dhe të përbërë nga organet. Megjithatë, ky trup nuk është asgjë. Ky është vetëm një mjet. Duhet t’i jepet rëndësi asaj që e dëmton ose i sjell dobi shpirtit.
Ibnul Xhauzi -rahimehullah- transmetoi me zinxhirin e tij të transmetimit: “Pasi e mbytën Ibn-uz-Zubejrin, Abdullah bin Umeri -radijAllahu anhu- hyri në xhami, e kërkoi Esman, nënën e Ibn-uz-Zubejrit dhe tha: “Duro, këta trupa nuk janë asgjë, shpirtrat janë ata që janë tek Allahu -te ala-.”
Pastaj Ibnul Xhauzi -rahimehullah- tha: “Ne kemi transmetuar sesi Ibn-uz-Zubejri i tha nënës së tij para se të vritej: “Nënë e dashur, nëse unë vdes, ti duhet të dish se unë jam vetëm mish, ajo që më ndodh mua nuk më dëmton mua.”
Khalid Bin Me’dan ka thënë: “Kur Hisham bin El-‘As u vra gjatë ditës së Exhnedejn-it, trupi i tij përfundoi në një luginë në mënyrë që e mbylli atë. Nuk kishte asnjë rrugë tjetër përveç saj. Kur muslimanët erdhën tek ajo refuzuan që të lënë kuajt të ecin mbi të. Amr bin El-‘Asi -radijAllahu anhu- tha: “O njerëz, Allahu ka bërë që ai të vdesë dëshmorë dhe e ngriti shpirtin e tij. Ai është thjesht një trup tani. Le të shkelin kuajt tuaj mbi të.” Ai shkeli mbi të dhe njerëzit e pasuan atë në mënyrë që trupi iu bë copë copë.”
Nëse kjo është e vërtetë, duhet ditur se kur Allahu të shkatërroj këtë trup që i ekspozohet sëmundjeve dhe fatkeqësive, Ai gjithashtu do ta rikrijoi atë kështu që të mos kalbet, do t’i japë një jetë që nuk ka fund, do t’ia zëvendësojë vështirësitë me shpërblim më të mirë dhe do t’i japë shpërblime të përjetshme për veprat që kanë marrë fund.