Xhinët dhe njerëzit i kam krijuar vetëm që të Më adhurojnë. [Edh-Dharijat 51:56]

27.Qëndrimi në Arafah

Imam Muhammed Nasirudin el-Albani (v. 1420)

Burimi: Manasik-ul-Haxh uel-Umrah, fq. 29

Përktheu: Valdet Gashi

www.perlatmuslimane.com

68 – Pas kësaj, haxhiu shkon në Arafah. Nëse është e mundur, ai qëndron tek shkëmbinjtë poshtë malit Rahmeh. Përndryshe, është e vlefshme të qëndrosh kudo në Arafat.

69 – Ai duhet të qëndrojë i kthyer kah Qabja, ti ngritë duart, të lutet dhe të lexojë telbijen.

70 – Duhet thënë shpesh:

لا إله إلا الله

”Lailahe ilAllah.”

Kjo është lutja më e mirë në ditën e Arafatit.

Profeti (salAllahu alejhi ue selem) ka thënë:

“Më e mira që unë dhe profetët e kemi thënë gjatë mesditës së ditës së Arafatit është:

لا إله إلا الله وحده لا شريك له، له الملك وله الحمد وهو على كل شيء قدير

“Nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë përveç Allahut, i Cili nuk ka ortak. Ai posedon fuqi dhe hamd dhe Ai mund të bëjë gjithçka.”1

71 – Gjithashtu lejohet të thuhet ndonjëherë pas telbijes:

إنما الخير خير الآخرة

“Hajr është vetëm hajri i ahiretit.”2

72 – Për atë që është në Arafah, është Sunnet që të mos agjërojë atë ditë.

73 – Ai mbetet në këtë gjendje dhe i bën dhikër Allahut, e lexon telbijen dhe lutet atë që dëshiron. Ndërkohë, ai shpreson se Allahu (te ala) ta bëjë atë që ti përket grupit të cilën Ai e liron nga xhehnemi dhe lëvdohet me ta përpara engjëjve. Hadithi thotë:

“Nuk ka asnjë ditë kur Allahu liron aq shumë robër nga zjarri ashtu siç bën në ditën e Arafatit. Sigurisht, Ai afrohet, pastaj mburret me ta përpara engjëjve, duke thënë, “Çfarë duan këta?”3

Në një hadith tjetër thuhet:

“Allahu mburret me të pranishmit në Arafah para banorëve të qiellit dhe thotë: “Shikoni robërit e Mi; ata kanë ardhur tek Unë jo të mirëmbajtur dhe të pluhurosur.”4

Ju duhet të qëndroni në këtë gjendje derisa të ketë perënduar dielli.


1 Hadithi është ose autentik ose i mirë. Ka disa rrugë transmetimi që kam përmendur në “es-Sahihah” (1503).

2 Kjo është konfirmuar prej tij (salAllahu alejhi ue selem), e cila është qartësuar në origjinal.

3 Transmetimi nga Muslimi dhe të tjerët. Shih “et-Targhib” (2/129).

4 Transmetuar nga Ahmedi dhe të tjerët. Unë e kam sqaruar në “Sahih-ut-Targhib” se disa e kanë vërtetuar atë.

Shpërndaje: