Nga një urtësi Allahu bëri që ata të takohen pa planifikuar. Allahu (Te ala) ka thënë:
وَلَوْ تَوَاعَدتَّمْ لاَخْتَلَفْتُمْ فِي الْمِيعَادِ وَلَكِن لِّيَقْضِيَ اللّهُ أَمْراً كَانَ مَفْعُولاً
Dhe, sikur të ishit ju ata që njëri-tjetrit i keni caktuar takimin, do ta thyenit caktimin. Por Allahu ishte Ai që zbatoi çështjen e kryer tanimë.” 8:42
Kur i dërguari i Allahut (salAllahu alejhi ue selem) mësoi se Kurejshët ishin nisur, ai u konsultua me shokët e tij. Muhaxhirinët e morën fjalët dhe folën shumë mirë. Pastaj ai i pyeti përsëri, dhe në fakt dëshironte që të dëgjojnë se çfarë mendonin Ensarët. Sad bin Muadhi (radijAllahu anhu) tha: “O i dërguari i Allahut! Duket sikurse ti na ke për qëllim neve. Betohem në Allahun se ne do ta kalojnë oqeanin në qoftë se ti e dëshiron këtë. Na merr me vete, o i dërguari i Allahut, me bekimin e Allahut. “Profeti (salAllahu alejhi ue selem) u gëzua për këtë dhe tha: “Nisuni dhe gëzohuni! Allahu më ka premtuar njërin prej dy grupeve.”
Pasi kësai i dërguari i Allahut (salAllahu alejhi ue selem) kalëroi dhe e ngriti kampin në afërsi të Bedrit. Ai (salAllahu alejhi ue selem) kalëroi me një sahabi për të marrë informata. Dhe pastaj ai shkoi. Në mbrëmje, ai dërgoi Aliun, Sadin dhe Zubejrin në oazë të Bedrit për të vëzhguar. Ata u kthyen me dy skllevër nga Kurejshët, ndërsa i dërguari i Allahut (salAllahu alejhi ue selem) ishte duku u falur. Pastaj, ai i pyeti ata: “Kujt i përkisni?” Ata u përgjigjën: “Ne jemi shërbëtorë të Kurejshëve.”