Imam Ebul-Husejn Muhammed bin Ebi Ja’la el-Hanbeli (v. 526)
Burimi: Kitab-ul-I’tikad
Përktheu: Valdet Gashi
www.perlatmuslimane.com
[2] Besimi konfirmohet me gjuhë, me zemër dhe me vepra. Ai shtohet me shumë vepra dhe fjalë të mira, dhe pakësohet për shkak të mosbindjes (gjynaheve).
Është e drejtë të thuash “Jam besimtar (mu’min) in sha Allah”. Të thënit “jam besimtar in sha Allah (nëse Allahu dëshiron)” nuk është dyshim në besim por një zakon që dijetarët e kishin zakon ta zbatonin. Nëse një person pyetët se a është besimtar, ai duhet të thotë:
“Unë jam besimtar (in sha Allah) nëse Allahu dëshiron.”
Përveç kësaj, ai mund të thotë:
“Unë shpresoj se jam besimtar.”
Gjithashtu, ai mund të thotë:
“Unë besoj në Allahun, engjëjt e Tij, librat e Tij dhe të dërguarin e Tij.”