Autor: Shejkh-ul-Islam Muhammed bin Abdil-Uehab
Shpjegues i librit: Imam Salih bin Feuzan el-Feuzan
Libri: ”Sherh Nauakid-il-Islam” (Shpjegimi i Anuluesve të Islamit) fq. 16-17
Përktheu: Valdet Gashi
www.perlatmusliamen.com
Shejkh-ul-Islam Muhammed bin Abdil-Uehabi (rahimehullah) ka thënë:
I treti: Ai që nuk i konsideron kufarët idhujtarët ose dyshon në mosbesimin e tyre, ose e konsideron fenë e tyre të jetë e saktë është kafir.
Shpjegimi
Kjo është një çështje jashtëzakonisht e rrezikshme. Shumë prej atyre që i atribuohen Islamit bien në këtë dhe nuk bëjnë tekfir mbi idhujtarët. Ata thonë:
“ElhamduliLah që unë nuk e praktikojë idhujtarinë. Megjithatë, unë nuk mund të them se këta njerëz janë kufarë.”
I themi atij: Nuk e ke njohur fenë, ti duhet të bësh tekfir mbi atë të cilin Allahun bën tekfir dhe që adhuron të tjerë pos Allahut (azze ue xhel). Ti je i obliguar që të heqësh dorë prej tyre në të njëjtën mënyrë sikurse Ibrahimi ﷺ hoqi dorë nga babai i tij dhe nga populli i tij.
”Dhe kujto kur Ibrahimi i tha babait të tij dhe popullit të tij: “Në të vërtetë, unë jam i distancuar nga ato që adhuroni ju, përveç Atij që më ka krijuar dhe i Cili do të më udhëzojë në rrugën e drejt.“ 43:26-27
…ose e konsiderojnë fenë e tyre të jetë e saktë…
Është edhe më e keqe ta konsiderosh fenë e tyre të jetë e saktë apo të thuhet:
“Veprimi i tyre duhet të diskutohet. Ata janë të paditur dhe kanë rënë në këtë çështje për shkak të injorancës.
Me anë të kësaj ai i mbron ata. Ky person ka rënë në mosbesim më të madh se sa ata sepse ai beson se mosbesimi apo idhujtaria të jetë e saktë apo të dyshoj në këtë. A je duke thënë se je musliman i cili e pason të dërguarin ﷺ? I dërguari ﷺ bëri tekfir mbi idhujtarët, luftoi kundër tyre dhe deklaroi pasuritë dhe jetën e tyre të lejuara që të merren. Ai ﷺ ka thënë:
“Jam urdhëruar që t’i luftoj njerëzit derisa të thonë se “nuk meriton të adhurohet me të drejtë askush përveç Allahut.”1
Përveç kësaj, ai tha:
“Unë jam dërguar me shpatë derisa Allahu të adhurohet.” 2
Allahu (te ala) ka thënë:
”Dhe lufto ndaj tyre derisa të mos jenë sprovë, dhe adhurimi t’i dedikohet vetëm Allahut.” 8:40
Këtu domethënia e sprovës është “idhujtaria”.
1 Bukhari (2946), Muslimi (20), Maliku (1/269), Ebu Daudi (1556), Tirmidhi (2610) dhe Nesai (5/14) nga Ebu Hurejra.
2 Ahmedi (5115), Ibn Ebi Shejbeh (5/313), Bejhaki në ”Shu’b-ul-Iman” (1199) dhe Ibn Haxheri në ”Taghlik-ut-Ta’lik” (3/445).