Imam Muhamed bin Muhamed El-Hanbeli El-Menbaxhi
Teslijetu Ehlil-Mesaib
Përktheu: Valdet Gashi
www.perlatmuslimane.com
Unë nuk di ndonjë dijetar që thotë se veprat si lutja, kërkimi i faljes, sadakaja, borxhet e paguara dhe farzet e kryera nuk i arrijnë të vdekurit. Disa dijetarë kanë cituar se ka konsensus mbi këtë çështje. Disa dijetarë vënë kushtin që vaxhibi (ndonjë detyrë obligative) të kryhet nga një zëvendësues në mënyrë që t’i arrijë të vdekurit.
Allahu -te ala- ka thënë:
”Edhe ata që erdhën pas tyre, thonë: “O Zoti ynë, falna ne dhe vëllezërit tanë të cilët kanë besuar para nesh dhe mos lejo që në zemrat tona të ketë asnjë të keqe ndaj besimtarëve! O Zoti ynë, Ti je vërtet i Butë dhe Mëshirëplotë!” El-Hashr, 59:10
“Atëherë, dije se nuk meriton të adhurohet me të drejtë askush tjetër pos Allahut, kërko falje për mëkatin tënd, për të besimtarëve e të besimtareve.” Muhamed, 47:19
Kur Ebu Seleme vdiq, profeti ﷺ u lut për të. Po ashtu u lut për të vdekurin të cilit ia kishte falur namazin e xhenazes. Allahu ia ligjësoi atij dhe të gjithë atyre që luten për të vdekurit që të thonë: “O Allah, fali të gjallët tanë dhe të vdekurit tanë” dhe “O Allah, fale atë, mëshiroje, shpëtoje atë!” Kjo lutje është e njohur.
Për sa u përket adhurimeve që kanë të bëjnë me pasurinë sikurse lirimi i robërve dhe sadakasë, shumica e dijetarëve të Ehl-us-Sunnetit dhe Xhematit mendojnë se i vdekuri shpërblehet për të ashtu sikurse i arrin atij lutja dhe kërkimi për falje.
Për sa u përket adhurimeve trupor sikurse agjërimi, namazi dhe leximi i Kuranit edhe këto i arrijnë të vdekurit sipas mendimit më të saktë. Këtë mendim e kanë medhhebi i imam Ahmedit, i Ebu Hanifes dhe një grupit nga medhhebi Shafei dhe Maliki.