Imam Uthman bin Sa’id ed-Darimi (v. 280)
Burimi: Nakdhu Uthman bin Said ala el-Marisi el-Xhehmi el-Anid, fq. 488-491
Përgatiti: www.perlatmuslimane.com
256 – Musa bin Ismail na tregoi: Hamad na tregoi: Jala bin Ata na tregoi, nga Uaki bin Hudus, nga Ebu Rezin el-Ukajli, nga i dërguari i Allahut (salAllahu alejhi ue selem) i cili tha:
“Zoti ynë (azza ue xhel) qesh me humbjen e shpresës së robërve të Tij, ndërsa ndryshimi i Tij është afër.” Ebu Rezin, tha: “A qesh Zoti (azza ue xhel)?” Profeti ﷺ u përgjigj: “Po.” Pastaj ai tha: “Atëherë një Zot që qesh kurrë nuk do të na privon ndonjë mirësi.” 1
Ky është hadith, o kundërshtues, të cilin ti e ke transmetuar, pranuar dhe shpjeguar, se profeti ﷺ ka thënë kështu. Ti kundërshtohesh nga vetë hadithi yt Kur Ebu Rezin thotë:
“A qesh Zoti?”
Në qoftë se qeshja do të thotë kënaqësi, mëshirë dhe falje e mëkateve, do të thotë sipas teje se Ebu Rezin nuk e dinte se Zoti i tij mëshiron, kënaqet dhe falë mëkatet prandaj ai kishte nevojë që ta pyes të dërguarin e Allahut ﷺ:
“A mëshiron, a kënaqet dhe a i falë mëkatet Zoti ynë?”
Sipas teje ai madje edhe ishte kafir sepse ai nuk e dinte se Allahu kënaqet, mëshiron dhe fal. Ai kishte lexuar dhe dëgjuar Kuranin aq shumë sa që ai e dinte se Allahu mëshironë, falë mëkatet, saqë ai nuk kishte nevojë të pyeste profetin ﷺ nëse Zoti fal dhe mëshiron. Ai e pyeti atë për diçka që ai nuk e dinte. Ai nuk e kishte lexuar në Kuran se Allahu qesh. Kur profeti ﷺ e informoi atë se ai qesh, ai tha:
“Atëherë një Zot që qesh kurrë nuk do të na privon ndonjë mirësi.”
Po të ishte sipas interpretimit tuaj, do të ishte e pamundur për Ebu Rezinin që t’i thotë profetit ﷺ:
“Atëherë një Zot që mëshironë, kënaqet dhe falë kurrë nuk do të na privon ndonjë mirësi.”
Sepse ai më parë kishte lexuar dhe besuar se:
إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
”Allahu është që falë shumë, është mëshirues.” 2
Kuptoje këtë, por unë nuk mund ta imagjinoj se ti do ta kuptosh këtë.
1 Et-Tajalisi (1092), Ahmedi (4/11), Ibn Maxheh (181), Ibn Ebi Asim (554), Tabarani (19/207), el-Axhuri, fq. 279, dhe Darakutni (30). Autentik sipas Albanit në ”Silsilat-ul-Ahadith es-Sahihah” (6/2/732-733).
2 5:39