Imam Ali bin Ala-id-Din bin Ebil-´Izz el-Hanefi (v. 792)
Burimi: “Sherhul-‘Akidetit-Tahauijjeh”, 1/256-258
Përgatiti: www.perlatmuslimane.com
Të cilësuarit e Allahut se “Ai flet”, është prej cilësive që aludojnë në përsosmërinë e Tij. Kurse e kundërta e kësaj (që të mos flas) është prej cilësive të mangëta. Thotë Allahu:
وَاتَّخَذَ قَوْمُ مُوسَى مِن بَعْدِهِ مِنْ حُلِيِّهِمْ عِجْلاً جَسَدًا لَّهُ خُوَارٌ أَلَمْ يَرَوْاْ أَنَّهُ لاَ يُكَلِّمُهُمْ وَلاَ يَهْدِيهِمْ سَبِيلاً اتَّخَذُوهُ وَكَانُواْ ظَالِمِينَ
“Populli i Musait, pas largimit të tij, filloi të adhurojë një viç të bërë nga stolisjet e tyre të arta. Ai kishte një zë si të lopës. A nuk e shihnin ata se ai as nuk mund t’u fliste, as t’i udhëzonte në rrugë të drejtë?! Ata e zgjodhën këtë viç për adhurim dhe u bënë keqbërës.” 7:148
Adhuruesit e viçit në kohën e Musait alejhis-selam edhe pse kishin bërë kufër, kishin njohuri mbi Allahun më shumë sesa Mu’tezilet e këtij ummeti! Ngase, ata nuk i thanë Musait alejhis-selam: “Zoti yt nuk flet”! Kurse, Allahu Te’ala në lidhje me viçin e adhuruar u tha:
أَفَلَا يَرَوْنَ أَلَّا يَرْجِعُ إِلَيْهِمْ قَوْلًا وَلَا يَمْلِكُ لَهُمْ ضَرًّا وَلَا نَفْعًا
“Vallë, a nuk e shihnin ata, se (viçi) nuk u drejtonte atyre asnjë fjalë dhe nuk ishte në gjendje t’u sillte kurrfarë dëmi apo dobie?” 20:89
Pra, mohimi i pamundësisë që ta kthej fjalën, gjegjësisht mohimi se ai nuk mund tu fliste atyre, ishte argument që viçi nuk ishte Zot dhe as që meriton të adhurohet.
Ajo që më së shumti fusin dyshim të tjerët (grupet e devijuara në këtë çështje (v.p.)), është se ata thonë: konfirmimi i kësaj cilësie sjell ngjasimin e Allahut me krijesa dhe bën që njeriu të përfytyroj formë të caktuar të Allahut.
Përgjigja ndaj kësaj është: “Ne themi se Allahu flet ashtu siç i takon Madhërisë së Tij”. Me këtë refuzohet dyshimi i tyre. Shihe si thotë Allahu Te’ala:
الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَى أَفْوَاهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَا أَيْدِيهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ
“Sot Ne do t’ua vulosim atyre gojët e do të Na flasin duart e tyre dhe do të dëshmojnë këmbët e tyre për atë që kanë bërë.” 36:65
Pra, ne besojmë se këto gjymtyrë do të flasin, por formën se si e bëjnë këtë nuk e dimë.
Gjithashtu, thotë Allahu Te’ala:
وَقَالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدتُّمْ عَلَيْنَا قَالُوا أَنطَقَنَا اللَّهُ الَّذِي أَنطَقَ كُلَّ شَيْءٍ وَهُوَ خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
“Ata do t’u thonë lëkurëve të veta: “Pse dëshmuat kundër nesh?” e ato do të përgjigjen: “Allahu, i Cili ia jep aftësinë e të folurit gjithçkaje, na ka bërë që të flasim. Ai ju ka krijuar për herë të parë dhe tek Ai do të ktheheni”.” 41:21
Dihet në hadith se, si është konfirmuar saktësisht se për bërjen tesbih të ushqimit[1], përshëndetjen e gurit ndaj Profetit salAllahu alejhi ue selem[2]. Që të dyja këto pa gojë por që u del zë i cili dëgjohet. Thotë Allahu:
وَكَلَّمَ اللّهُ مُوسَى تَكْلِيمًا
“Sa i takon Musait, Allahu i ka folur atij drejtpërdrejt.” 4:164
Dhe thotë Allahu:
وَلَمَّا جَاء مُوسَى لِمِيقَاتِنَا وَكَلَّمَهُ رَبُّهُ
“Kur Musai erdhi në kohën e caktuar dhe Zoti foli me të.” 7:164
_______________________________________
[1] Transmeton Buhariu (3579) nga Ibn Mes’udi radijAllahu anhuma i cili ka thënë: “Ne dëgjonim tesbihun e ushqimit i cili hahej. Do të thotë ushqimit i cili ishte në duar të Profetit salAllahu alejhi ue selem.”
[2] Transmeton Muslimi (2277) nga Xhabir bin Semurah radijAllahu anhu se Profeti salAllahu alejhi ue selem ka thënë: “Unë e di (njoh) një guri në Meke i cili më përshëndeste gjithnjë, para se të më vije shpallja. Me të vërtetë e njoh edhe tani.”